چگونه می توان یک اکوسیستم نوآوری ایجاد کرد؟

وقتی راجع به سیستم‌های نوآوری فکر می‌کنیم، بیشترین بهره‌وری از محیط‌هایی می‌آید که تداعی‌گر جنگل بارانی هستند و نه مزرعه. در طبیعت ادامه حیات یک جنگل بارانی نه‌فقط به خاطر وجود صرف کربن خام و اتم‌های نیتروژن، هیدروژن و اکسیژن است، بلکه رشد آن به خاطر نحوه ترکیب این مواد با یکدیگر است که به تولید گیاگان و زیاگان تازه و غیرمنتظره می‌انجامد. جنگل بارانی محیطی با خصوصیاتی ویژه مانند هوا، مواد مغذی داخل خاک و دماست که عامل ایجاد انواع جدیدی از گیاهان و حیوانات هستند که موجودیتی بزرگ‌تر از مجموع عناصر تشکیل‌دهنده خود ایجاد می‌کنند. جنگل بارانی ماده معدنی بی‌جان را گرفته و آن را به شبکه‌هایی از ماده آلی رو به رشد تبدیل می‌کند. جنگل‌های بارانی در طبیعت، سیر تکاملی مشخص گونه‌های جدید و با ارزش را از پیش تعیین نمی‌کنند، اما با مهیاکردن محیط مناسب راه را برای این روند تکاملِ اتفاقی تقویت می‌کنند. در جنگل‌های بارانی امیدبخش‌ترین اشکال حیات در روش‌هایی غیرمنتظره از محیط‌هایی به‌شدت حاصلخیز پدید می‌آیند.